'Sınav'a kimliksiz koşanlar!
Bu ne sorumsuzluktur, bu ne vurdumduymazlıktır. Bu ne beceriksizliktir. Koca bir yıl gelecek yılı bekleyip sınava girmenin moral bozukluğu ve çöküntüsünün bir cevabı olabilir mi?
Hayat Futbola Benzer. Üniversite sınavına ilk girişimi hatırlıyorum. Maça çıkarken tüm hazırlıkların yapıldığı rotasını iyi bildiğimden son gün çalışmayı bıraktım. Yani tıpkı maça çıkmadan bir gün önce antrenman yapılmaz anlayışı gibi.
Unutmadan şunu da belirtmek isterim ki maç öncesi takımlara maç yapacağı sahada antrenman yapma hakkına sahip. Yani sahayı tanımak açısından bu fırsat iki takıma da verilmektedir. Sınava gireceğim okulu önceden tespit ettim ve sınıfına kadar gittim,
Sonra evde dinlenmeye çekildim. Maç saatini (Sınav Saatini) beklemeye başladım. Kramponlarımı nasıl boyayıp, kalıba koyuyorsam aynı şekilde iki kalem, silgi ve kalem traşımı kapıya astım. Kimliğimi, sınav giriş belgemi de hazır hale getirdim. Ağır yiyeceklerden uzak durup, midemi şişirmeden akşam yemeği yedim. Normal yatmam gereken saatte yattım ve sabah da erkenden kalkarak giyindim akşamdan hazırladığım poşetimle birlikte sınava gireceğim okula gittim.
Maça çok rahat çıktım. Yani Sınava girerken hiçbir heyecan ve tedirginliğim yoktu. Maçın galibi şükürler olsun ki ben oldum. Üniversite sınavını kazanmış alanımla ilgili üniversitede derslere girmeye başladım.
Yani bunu başarabilmenin en güncel ve bilindik yolu bu. Televizyonlarda yayın organlarında izlediğimiz manzarayı gördükçe çıldırmamak elde değil. Kimliğini unutan, anne ve babanın eve gidip kimliği sınav kapısında bekleyen evlatlarına ulaştırması, saniyelerle sınava girilecek kapının yüzüne kapandığını görünler, ağlayanlar, sızlayanlar, perişan olanlar…
Bu ne sorumsuzluktur, bu ne vurdumduymazlıktır. Bu ne beceriksizliktir. Koca bir yıl gelecek yılı bekleyip sınava girmenin moral bozukluğu ve çöküntüsünün bir cevabı olabilir mi? Herkes yol alıp giderken kimliğini unutan, sınav kapısında görevlilere kapıyı açın diye bağırmalar ne kazandırır insana? Sorumluluk ve sorumsuzluk buradan başlıyor.
Sınava gireceğin yeri önceden görmek bir adetti önceden. Bir ciddiyet ve önem verilirdi sınavlara. Bu kadar mı kayıtsız bir nesile dönüştük? Sınava yetişemeyen ya da eksik belge ile sınav yerine giden çocuğun düştüğü durum için o Anne ve babalara ne demeli?
Bu maçın değerlendirmesini bir de siz yapın. Öğrenci mi yoksa anne baba mı sorumsuz?
okan dilekmaçfutbolsınavüniversiteöğrencisamsun